به انتظار تو هر روز و شام می‌مانیم            و قـصّه غـم هجـرت مدام می‌خـوانیم

برای دیـدن روی مه تو جـان جـهـان            به چارسوی زمین اسب شوق می‌رانیم

بیا بیـا که بـهـاران شود زمـسـتـان‌هـا            بیا که در قدمت، سر، چو گل، برافشانیم

کرَم نـما و قـدَم نه، ز مهر، محفـل ما            که خاک رهـگـذرت با مـژه بروبانیم

تو قـطـب عـالـم امکـانـی و ولّی حـقّ            بیا که بی‌تو، همه، جسم‌های بی‌جـانیم

امام برحـق ما، گرچه غـایبی ز نظر            مطـیع امـر تو مـولا چنان غـلامـانـیم

بیا و صحنه گـیـتی ز عدل پُر گردان            اسیـر ظـلـم و جـفـائـیم و بی‌پنـاهـانـیم